«Ουουουφ, τι ζέστη! Ας χειμωνιάσει επιτέλους να δροσιστούμε».
«Μπρρρ, τι κρύο! Μακάρι να ήταν όλο το χρόνο άνοιξη».
Κάτι τέτοια και άλλα πολλά ακούμε συχνά ή ξεστομίζουμε κι οι ίδιοι κάθε εποχή. Ποτέ δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Ούτε στο ζεστό μας βρίσκει κανείς ούτε στο κρύο, που έλεγε η γιαγιά μου. Αλλά όσο κι αν γκρινιάζουμε –ή όσο κι αν χαιρόμαστε–, οι εποχές δεν αλλάζουν το πρόγραμμά τους. Δε χαλάνε τη σειρά τους. Ούτε τις συνήθειές τους. Έρχονται πάντα η μία μετά την άλλη στην ώρα τους. Με τα κρύα και τις ζέστες τους. Με τα λουλούδια τους και τις συννεφιές τους. Είτε μας αρέσει είτε όχι. Οι ήρωες τις ιστορίας μας, πάντως, λένε ότι ξέρουν τι τους αρέσει. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζουν. Για να δούμε!
